Εσύ σιδέρωσες την κελεμπία σου;

Όρε γλέντια και χαρές! Από χθες στη κυβέρνηση γελάνε και μουστάκια τους (αν είχαν βέβαια) για τα 7 τρις φυσικό αέριο που έχει στον «κόλπο» της η Αφροδίτη.  Ο μόνος που κράτησε πισινή είναι ο Υπουργός Οικονομικών, λες και κάτι ξέρει που δεν ξέρουμε όλοι εμείς οι απλοί θνητοί. Σου λέει… «Τώρα καίγονται τα οπίσθια μας, για πελλάρες θα μιλάμε που θα μας φέρουν ριάλια σε 5 και βάλε χρόνια;»

Μιλάμε για το γάμο...

Η οργάνωση του γάμου δεν είναι εύκολη. Ένα μεγάλο μέρος προετοιμασίας και διεξαγωγής, για να κάνει τα πάντα στην ώρα τους. Με την επιλογή των προσκλήσεων για το μήνα του μέλιτος.
Υπάρχουν μερικά ζευγάρια, ως εκ τούτου, ζητεί τη βοήθεια του επαγγελματικού διοργανωτές εκδηλώσεων. Πριν από λίγο καιρό, η ανάθεση της διοργάνωσης του γάμου σε έναν επαγγελματία, θεωρείται πολυτέλεια και προνόμιο των πλουσίων.
Εν τω μεταξύ, οι διοργανωτές γάμων χρησιμοποιούνται ευρέως. Εκτός από την πείρα τους σε κλείσιμο συμφωνιών με τα δωμάτια υποδοχής, το catering, τα ανθοπωλεία, φωτογράφους και άλλους προμηθευτές αποδειχθεί ευεργετική σε χρόνο και χρήμα. 

Η ΑΠΟΧΗ "ΔΑΓΚΩΝΕΙ"

Η Αποχή απειλεί την δημοκρατία.  Ένας στους δύο νέους δεν πήγαν στις δημοτικές εκλογές της Κυριακής να ψηφίσουν. Δεν πήγαν, όπως λένε μεταξύ τους, από την απογοήτευση και την αηδία και την σαπίλα που αναδύεται από το πολιτικό σύστημα που ο λόγος του έχει πλήρως απαξιωθεί. «Ποιός ο λόγος να νομιμοποιηθεί αυτή η κατάσταση με την ψήφο σου και να μετατραπεί για πολλούς καρέκλα και εξουσία;» 

Μαύρα Σκυλιά!

Το βαγόνι κυλάει

στις ράγες με την ανάσα μου 

αγγίζω κλειστό γυαλί,

-ο ήχος του τραίνου μου σφυρίζει παντού-

Είμαι μόνη, τα μάτια μου κλείνουν, 

Δεν θυμάμαι πια τις λέξεις σου

Μια γυναίκα με πλησιάζει 

κάθεται απέναντι μου

-τρέχει αίμα από τα δάκτυλα της-

Δεν μπορώ να δω το πρόσωπο

μόνο τη βαλίτσα στο πλάι μας

να ανοίγει αργά

-τα μάτια μου σε ψάχνουν-

-ο ήχος του τραίνου που σφυρίζει  μεγαλώνει-

Είμαστε Εθελοντές;

Τον τελευταίο καιρό ακούμε συχνά, από παράγοντες της διοίκησης, να καλούν εθελοντές για διάφορες εργασίες, όπως: διοργάνωση εκδηλώσεων, εξωραϊσμό διαφόρων περιοχών κ.α. Η ανταπόκριση τις περισσότερες φορές είναι θετική, λόγω και της ''βαθιάς'' κρίσης και ανεργίας που υπάρχει στη χώρα. Εδώ όμως γεννάται εύλογα ένα ερώτημα. Αυτοί που καλούν σε εθελοντισμό τους νέους - και όχι μόνο-, δείχνουν οι ίδιοι το καλό παράδειγμα? Παραιτούνται άραγε από τα εξαιρετικά τους προνόμια (επιπλέον επιδόματα, μερική μείωση του μισθού, υπερωρίες κτλ.)? Δουλεύουν εθελοντικά οι ίδιοι πέρα από τα κανονικά τους ωράρια ή εφαρμόζουν κι αυτοί την αρχαία ρήση: Όλοι Σας θα πολεμήσετε, Όλοι Μας θα δοξαστούμε!

Αγανάκτησα πια!!

Βαρέθηκα να ακούω το ίδιο βιολί κάθε φορά που ξεκινά η συζήτηση για την απεργία. Δεδομένου ότι κι εγώ είμαι σ΄αυτούς που ταλαιπωρούνται ρωτάω, το πρόβλημα είναι ποιοι απεργούν τελικά ή γιατί δεν απεργούν οι υπόλοιποι;
Που είμαστε όλοι εμείς; Εμείς που «απέχουμε» τρομαγμένοι, κρυμμένοι στο καβούκι μας, υπομένοντας μειώσεις μισθών, απολύσεις, φτώχεια, χρέη, ασυδοσία στις δουλειές μας, αδυναμία αγοράς ακόμα και των πιο βασικών αγαθών, υποβάθμιση σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας και της ζωής των παιδιών μας.

ΕΡΙΚ ΤΟΥΣΑΪΝ: Η "ΝΕΑ" ΕΥΡΩΠΗ

Η κρίση κλονίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση από τα θεμέλιά της. Για πολλές χώρες, ο βρόχος του δημόσιου χρέους κλείνει πάνω τους και οι χρηματαγορές τους σφίγγουν το λαιμό. Με την ενεργό συνενοχή των κυβερνήσεων, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ, οι χρηματοδοτικοί θεσμοί που βρίσκονται στη ρίζα της κρίσης πλουτίζουν και κερδοσκοπούν πάνω στα χρέη των κρατών.  Η

εργοδοσία επωφελείται από τη κατάσταση για να εξαπολύσει βίαιη επίθεση ενάντια σε μια σειρά οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων της πλειοψηφίας του πληθυσμού.

ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ: ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

                                                
Ο λόγος που συμμετέχω ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο του Δημοκρατικού Συναγερμού είναι γιατί ταπεινά πιστεύω πως το μεγαλύτερο και αναξιοποίητο κεφάλαιο της Λάρνακας σήμερα είναι οι νέοι της.  Με την ανανέωση και την πολιτική  αλλαγή στο Δήμο μας  ευελπιστούμε να φέρουμε ξανά την αισιοδοξία και την προοπτική στην πόλη μας. 

ΡΟΛΑΝΔΗΣ: ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ-ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Στις 10 Δεκεμβρίου 1982, στο Montego Bay, Jamaica, ο άνθρωπος κατόρθωσε να δαμάσει τους ωκεανούς και τις θάλασσες. Ο πελώριος πλούτος που υπάρχει στο θαλάσσιο χώρο και στο υπέδαφος του, ρυθμίστηκε με την ιστορική «Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας». Χρειάστηκαν περισσότερα από 14 χρόνια, με συμμετοχή πέραν των 150 χωρών και εκατοντάδων διπλωματών για να υπάρξει κατάληξη. Η Κύπρος ήταν μια από τις χώρες που συμμετείχαν στη διάσκεψη.

Ήμουν τότε Υπουργός των Εξωτερικών και εμείς χειριζόμασταν το θέμα. Επικεφαλής της αντιπροσωπείας ήταν ο πρέσβης μας στην Ουάσινγκτον Ανδρέας Ιακωβίδης, ένας επιφανής διπλωμάτης και καλός γνώστης του αντικειμένου. Από την πρώτη ημέρα που η Συνθήκη ήταν έτοιμη για υπογραφή, 119 χώρες την υπέγραψαν- και αυτό αποτέλεσε τότε παγκόσμιο ρεκόρ.

Ένα μήνυμα προς τους κατοίκους του Στροβόλου

Ο Στρόβολος είναι η πόλη όλων μας και χρειάζεται τομές. Ο μεγαλύτερος Δήμος της Κύπρου πρέπει να πάρει το θρόνο του και σε έργα πολιτισμού. Λιγότερους  φόρους, περισσότερη δουλειά έχει ανάγκη ο δήμος και γρήγορες αποφάσεις που θα κόβουν δρόμο. Μαζί μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα από όσα έγιναν.

Το κλειδί της ζωής ΜΑΣ ανήκει

''....έτσι απλά, ονειρέψου, τι πιο ασφαλές; Από μικρά παιδιά αυτό ξέρουμε να κάνουμε, ποιος ο λόγος να το εγκαταλείψουμε τώρα;
Με τα όνειρα ξεφεύγουμε από ό, τι μας πληγώνει και μας πονάει, από την καθημερινότητα που αρκετές φορές είναι σκληρή. Είναι ο κόσμος μας, κανείς δεν μπορεί να μπει, αν δεν το επιτρέψουμε και κανείς δεν μπορεί να μας αναγκάσει να βγούμε αν δεν το θέλουμε.
Οι ρυθμοί που ακολουθούμε είναι έντονοι, κάθε μέρα ολοένα και εντονότεροι. Σκέψεις, διαρκείς σκέψεις και προβλήματα, συχνά χωρίς λύση, τριγυρίζουν στο μυαλό μας. Το παρελθόν συναντά το παρόν και αυτό με τη σειρά του το μέλλον. “Χμ… νυχτώνει, ευκαιρία να χαλαρώσω, θα ξαπλώσω και όλα θα εξαφανιστούν… Θα κατεβάσω τα στόρια.